«αγαπη»

Αφορμή για να ξεκινήσουμε αυτή τη θεματική ενότητα ήταν ο Δημήτρης, ο οποίος από τη πρώτη ημέρα στο σχολείο έκλαιγε πολύ και δεν ήθελε να αφήσει τη γιαγιά του να φύγει. Όμως εδώ και κάποιες μέρες σταμάτησε να κλαίει και όλα τα παιδιά χάρηκαν πολύ γι’ αυτό. Έτσι συζητήσαμε τι μπορεί να ήταν αυτό που τον έκανε να αλλάξει τη συμπεριφορά του….οι φίλοι του και η αγάπη τους για αυτόν….

Έγινε συζήτηση για το τι είναι η αγάπη, ποιους αγαπάμε, γιατί αγαπάμε τον μπαμπά και γιατί τη μαμά, ποια ζώα αγαπάμε, πως νοιώθουμε όταν αγαπάμε και όταν δεν μας αγαπούν, πως δείχνουμε την αγάπη μας, γιατί είμαστε αξιαγάπητοι…και όλα αυτά στάλθηκαν και στους γονείς όπου και τους άρεσαν πάρα πολύ οι απόψεις των παιδιών τους!! (ΓΛΩΣΣΑ).

Στο μουσικοκινητικό πιαστήκανε ζευγαράκια και χορέψανε το «Μιχάλη σ’αγαπώ» του Μ. Φιλιππάκη.

Στα Εικαστικά φτιάξαμε καρδούλες τις κόψανε, γράψανε το όνομά τους και ζωγραφίσανε ότι αγαπάνε πιο πολύ(ένα φίλο τους, τη μαμά, τα λουλούδια…)

Στη συνέχεια μαζί με τις καρδούλες στα χέρια και με χαρούμενη μουσική χορέψαμε, χαιρετίσαμε τους φίλους μας τις ανταλλάξαμε και τους αγκαλιάσαμε.

Τέλος φτιάξαμε τη κουρτίνα της αγάπης και την κρεμάσαμε στο παράθυρο του νηπιαγωγείου μας.(ΓΛΩΣΣΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ).

Κάποια άλλη μέρα φτιάξαμε και από πυλό τη καρδιά μας και τη ζωγραφίσαμε στο αγαπημένο μας χρώμα. Αυτές τις καρδιές αποφασίσαμε όλοι μαζί να τις κάνουμε δώρο στον μικρότερο φίλο μας στο Δανιήλ που είχε τα γενέθλια του στις 17/11 και αυτό γι΄ αυτό είναι αξιαγάπητος και πάντα βοηθάει όλους τους φίλους του!!!!

Στη αυλή παίξαμε το παραδοσιακό παιχνίδι : «σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ που με βάζεις?». (ΓΛΩΣΣΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ Κ ΕΚΦΡΑΣΗ: ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ)

(ΠΑΙΔΙ Κ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ) Λόγω των ημερών των Χριστουγέννων που έρχονται αποφασίσαμε να μαζέψουμε (με τη βοήθεια των γονιών μας) ρούχα και παιχνίδια και να τα στείλουμε στη «Κιβωτό του κόσμου».

Νοέμβριος 2011

ειρηνη

Για τη ειρήνη μιλήσαμε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια αυτής της σχολικής χρονιάς. Η αφορμή δόθηκε τον Οκτώβρη με την εθνική μας γιορτή, συνεχίσαμε τον Νοέμβρη με τη γιορτή του Πολυτεχνείου, μιλήσαμε και τον Δεκέμβρη κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών μας για τα Χριστούγεννα και ολοκληρώθηκε την άνοιξη με την ιστορία μας χρησιμοποιώντας τις κούκλες της Ειρήνης….

Όλα τα παρακάτω γίνανε σε διαφορετικές φάσεις και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.

Έτσι λοιπόν:

ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ:

• Με αφορμή το βιβλίο «η ειρήνη του Αριστοφάνη» συζητήσαμε με τα παιδιά για το τι είναι η «ειρήνη», γιατί πρέπει να την έχουμε, πως είναι ένας ειρηνικός κόσμος.

Ακούσαμε το ποίημα του Γ.Ρίτσου «ΕΙΡΗΝΗ»

Το όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη

Το όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη

Τα λόγια της αγάπης κάτω από το δένδρο είναι η Ειρήνη

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα

Κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει

Το σχολιάσαμε και στη γραφή ψάξαμε και βρήκαμε τις αντίστοιχες λέξεις (και γράψαμε την λέξη) .

• Σε μια δεύτερη φάση και με αφορμή τον πίνακα ζωγραφικής «ο χορός της ειρήνης» της unicef επανήλθαμε.

ΣΤΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ:

• Ζωγραφίσαμε ένα ειρηνικό κόσμο

• Φτιάξαμε με εφημερίδες και γυψόγαζα την κούκλα της ειρήνης και συζητήσαμε για το τι θα έκαναν και τι θα απόφευγαν να κάνουν.

• Με απαλή μουσική φανταστήκαμε ότι ζούσαμε μέσα σε ένα ειρηνικό κόσμο με όμορφα λουλούδια, πουλάκια να κελαϊδουν, χρυσόψαρα να κολυμπούν και πολλά παιδάκια να παίζουν ευτυχισμένα…

ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ:

• Μετρήσαμε και αντιστοιχίσαμε τα περιστέρια με τους αριθμούς

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ:

Αν και η έννοια της Ειρήνης είναι δύσκολη σε αυτή την ηλικία, στα παιδιά άρεσε πολύ και τα αποτελέσματα φάνηκαν και στα παιχνίδια τους στα οποία σταμάτησαν (για ένα μεγάλο διάστημα )να χρησιμοποιούν τα όπλα (κυρίως τα αγόρια)…

ΚΑΤΣΑΪΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Προϊσταμένη του 1/θ Ν/Γ Κερίου

ΦΙΛΙΑ

Γλώσσα:

• Ξεκινώντας μια Δευτέρα προς το τέλος του Νοέμβρη διάβασα στα παιδιά το παραμύθι «ο κάστορας και η ηχώ του». Μας δόθηκε έτσι η ευκαιρία να συζητήσουμε πιο συστηματικά για το τι είναι η φιλία, για το πόσο σημαντική είναι για μας και για τους άλλους, για το αν υπάρχει φιλία στα ζώα αλλά και για τη σωστή συμπεριφορά μας απέναντι στους φίλους μας (το τελευταίο θέμα μας απασχολεί από την έναρξη της σχολικής χρονιάς όταν έπρεπε όλοι να τηρούμε τους κανόνες της τάξης ).

• Το θέμα συνεχίστηκε και την επόμενη ημέρα όπου και προσπαθήσαμε να γράψουμε μια συνταγή για την «φιλικότουρτα μας» :αγκαλιά, αγάπη, εμπιστοσύνη, σεβασμός, αλληλοβοήθεια.

Στη συνέχεια κόψαμε από περιοδικά διάφορα «κερασάκια» και στολίσαμε τη τούρτα μας γράφοντας κάθε φορά το υλικό που βάλαμε!!!(εικαστικά και γλώσσα)

• Από το γεγονός ότι μέσα στη τάξη μας υπάρχουν τρία παιδιά από άλλα κράτη ακούσαμε τη λέξη «φιλία» στη γλώσσα τους ψάχνοντας κάθε φορά και στο χάρτη τις αντίστοιχες χώρες. ‘Έτσι στην Αλβανία λέγεται soqueri, friendship στην Αγγλία, priete στη Ρουμανία, amicizia στην Ιταλία κ.οκ.

Έκφραση και εικαστικά:

• Σε μεγάλο χαρτί του μέτρου το καθένα παιδί ζωγράφισε τον εαυτό του και όλοι μαζί οι φίλοι στόλισαν τη τάξη μας αγαπημένοι!

• Το κάθε παιδί ζωγράφισε το όνομα του πάνω σε μια λουρίδα χαρτιού και στη συνέχεια όλες αυτές οι λουρίδες έφτιαξαν την αλυσίδα της φιλίας μας!!!!

Φυσική αγωγή:

• Το παιχνίδι ξεκίνησε μέσα στη τάξη και συνεχίστηκε με άλλη μορφή έξω στο προαύλιο. Βάζοντας κάτω σε σειρά διάφορα εμπόδια από το οικοδομικό υλικό και κλείνοντας τα μάτια σε όποιο παιδί ήθελε, ο φίλος του τον βοηθούσε έτσι ώστε να μην σκοντάψει. Άρεσε πολύ στα παιδιά και κάθε μέρα ζητούσαν να παίξουν αυτό το παιχνίδι.

• Κάποια άλλη μέρα έξω τους μοιράσαμε μπαλόνια και προσπαθούσαμε όλοι μαζί ενωμένοι να κάνουμε κάποιες κοινές δραστηριότητες(όπως να μην καταρρεύσει ο κύκλος μας αν καθόμαστε όλοι μαζί κάτω κ.α).

Έκφραση και δραματική τέχνη:

Με απαλή μουσική αναπαραστήσαμε την έννοια της φιλίας, με την αγάπη προς το φίλο μας, με τη βοήθεια μας, τη χαρά που νοιώθουμε όταν τον έχουμε δίπλα μας, τη λύπη όταν τον χάνουμε και την ευτυχία όταν τον ξαναβρίσκουμε!!!

Το συγκεκριμένο θέμα δεν έχει τέλος μέσα στο νηπιαγωγείο, καθημερινά θυμόμαστε τι είχαμε συζητήσει και έτσι ο ένας βοηθάει τον άλλο και μετριάστηκαν κι οι καβγάδες…για τον Δημήτρη ο φίλος είναι ο ήλιος, για τον Ανδρέα το αστέρι και για την Άννα μια ζωγραφιά…..

UNESCO

11/2011