14/05/03 ΜΙΑ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΗΜΕΡΑ

ΜΕ ΤΟ 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΣΕΡΙΟΥ- ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.

 

 

Γη της λεμονιάς της ελιάς

Γη της αγκαλιάς της χαράς

Γη του ήλιου του χαιρετισμού

Κύπρος της αγάπης και του ονείρου

Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος. Γ.Σ

Εντελώς διαφορετική υπήρξε η παρουσίαση της τελευταίας χώρας για φέτος. Είχαμε την ευκαιρία και την τύχη μέσα από ένα πρόγραμμα, να επισκεφτούν το νησί μας μια μικρή αλλά τόσο συμπαθητική αντιπροσωπεία από το Β! Δημοτικό Σχολείο Τσερίου- Λευκωσίας.

Έτσι στις 14 Μάη ήρθαν στο Νηπιαγωγείο μας ο Διευθυντής Κος Σοφοκλής Κωνσταντίνου, η δασκάλα Κα Κωνσταντία Αγαθοκλέους και οι τέσσερις μαθητές : Ζήνωνας Ζένιου, Δέσποινα Κοζάκου, Έλενα Ευτυχίου και Παντελής Χατζηγιάννης από την Πέμπτη και έκτη τάξη.

Μας έφεραν αρκετό υλικό όπου φτιάξαμε την Κυπριακή γωνιά (χάρτες, φωτογραφικό υλικό, ενημερωτικά φυλλάδια, ένα Κυπριακό ανθολόγιο, CD με παραδοσιακή μουσική, ένα παραμύθι γραμμένο από την Β! τάξη και το φετινό τους περιβαλλοντικό πρόγραμμα.

Η παρουσίαση χωρίστηκε σε πέντε μέρη και την παρακολούθησε και το Δημοτικό Σχολείο Κεριού.

Στο πρώτο μέρος μας μίλησαν για το νησί.

( Στην αρχή εμείς οι μικρότεροι μπερδευτήκαμε, νομίσαμε ότι θάταν ένα ακόμη ξένο κράτος, αλλά μετά διαπιστώσαμε ότι και η Κύπρος είναι ένα από τα μεγάλα νησιά της Ελλάδας μας και μάλιστα το πιο ταλαιπωρημένο.)

Το τρίτο λοιπόν μεγάλο νησί μετά τη Σικελία και την Σαρδηνία.

600.000 κάτοικοι και 6 όμορφες πόλεις : Λευκωσία ( πρωτεύουσα), Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος, Αμμόχωστος και Κερύνεια. Οι δύο τελευταίες είναι κατεχόμενες και η Λευκωσία ημικατεχόμενη.

Η Κύπρος έχει δύο οροσειρές του Τροόδου και του Πενταδάκτυλου.

Το Τσέρι είναι ένα πεδινό χωριό με μεγάλους ελαιώνες που παράγουν το πιο φημισμένο λάδι. Επίσης καλλιεργούν και σιτηρά.

Στο δεύτερο μέρος έγινε παρουσίαση του Β' Δημοτικό Σχολείου Τσερίου.

Χτίστηκε με χρήματα του Αμερικάνικου λαού, που δόθηκαν μέσω της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες μετά την εισβολή του 1974. Το σχολείο άρχισε να λειτουργεί τη σχολική χρονιά 1988-1989 ως εξατάξιο. Σήμερα τα τμήματα είναι 9 με 12 δασκάλους και 2 ειδικούς εκπαιδευτικούς. Οι σχολικές εγκαταστάσεις είναι άνετες με αρκετούς βοηθητικούς χώρους.

Πέρα από τα μαθήματα του Αναλυτικού προγράμματος στόχος τους είναι: « να μείνει άσβεστη η μνήμη στα κατεχόμενα χωριά».

Έτσι στο τρίτο μέρος ήταν και το πιο συγκινητικό όταν τα παιδιά μας παρουσίασαν με λίγα λόγια την πιο μαύρη μέρα της ιστορίας της Κύπρου.

Ήταν η 20η Ιουλίου του 1974 όταν οι Τούρκοι έκαναν εισβολή στο νησί. Η Κύπρος είναι χωρισμένη σε δύο μέρη μ’ ένα συρματόπλεγμα.

Αγνοούνται 1619 άνθρωποι, χιλιάδες σκοτώθηκαν, 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και με την βία έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους τη πατρίδα

Αποκορύφωση ήταν η ίδρυση της "Τουρκικής Δημοκρατίας της Β. Κύπρου" στις 15 Νοέμβρη 1983. Οι κατακτητές δεν σεβάστηκαν τις εκκλησίες ούτε τους αρχαιολογικούς χώρους. Όμως αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι η θετική στάση των Τουρκοκυπρίων απέναντι στους Ελληνοκύπριους….

Στις 16 Απρίλη 2003 υπογράφτηκε η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Αυτό ήταν ένα πολύ θετικό βήμα για την τύχη του νησιού. Από τις 23/04/03 το νησί ζει ιστορικές ημέρες και όλοι ενωμένοι ζητούν μια ελεύθερη πατρίδα.

 

Στο τέταρτο μέρος τα παιδιά με τις παραδοσιακές στολές χόρεψαν Κυπριακούς χορούς : τον συρτό, τον ανδρικό καρτζιλαμά, το ζεϊμπέκικο και την Τατσιά.

Ο τελευταίος χορός έγινε μ’ ένα πάντρεμα του νόμου της φυσικής για τη φυγόκεντρο δύναμη.

Στο πέμπτο και τελευταίο μέρος παρουσιάστηκε το φετινό περιβαλλοντικό πρόγραμμα οι στόχοι του οποίου είχαν βάση το αναλυτικό πρόγραμμα, τις ανάγκες του σχολείου και τις ικανότητες των παιδιών. Όλες οι δραστηριότητες παρουσιάστηκαν μέσα από διαφάνειες, σχόλια, και προτάσεις.

Είχαμε αρκετά κοινά πράγματα όσον αφορά τις δραστηριότητες μας για ένα καθαρό περιβάλλον, όμως μας δώσανε και αρκετές ιδέες για καλύτερη εφαρμογή. Στο τέλος μας αφήσανε ολοκληρωμένο το πρόγραμμα τους.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία είναι παρμένα από τις σημειώσεις των παιδιών που είχαν μαζί τους τα οποία και ευχαριστούμε ιδιαιτέρως γιατί μας δώσανε την αφορμή τις επόμενες ημέρες ν’ ασχοληθούμε και ιδιαίτερα με την Κύπρο μας.

Συζητήσαμε για ένα θέμα που μας ήταν εντελώς άγνωστο αλλά και πολύ επίκαιρο μια και κάτι είχαν δει στη τηλεόραση αυτές τις ημέρες (χωρίς όμως να καταλάβουν πολλά πράγματα).

Διαβάσαμε σχετικό διήγημα από το Κυπριακό Ανθολόγιο με τίτλο "εκείνο το σημαδιακό καλοκαίρι" της Μαρίας Αβραμίδου.

Φτιάξαμε με χαρτοπολτό το νησί της Αφροδίτης.

Βρήκαμε τόσο κοινά πράγματα πάνω σε φωτογραφίες που μαρτυρούσαν την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου.

Χορέψαμε με τον δικό μας τρόπο ένα Κυπριακό χορό και αποφασίσαμε να τον παρουσιάσουμε και στη καλοκαιρινή μας γιορτή μαζί με το ποίημα του Γ. Σεφέρη "Γη της λεμονιάς της ελιάς".

Τέλος το μεγαλύτερο ευχαριστώ αξίζει πιστεύω στον Κ. Σοφοκλή Κωνσταντίνου διευθυντή του Β' Δημοτικού σχολείου Τσερίου για την απόφαση του να κάνει ένα τέτοιο μεγάλο ταξίδι και να δώσει την ευκαιρία και στα δικά του παιδιά αλλά και στα δικά μας να ζήσουν κάποιες μοναδικές στιγμές συγκίνησης, ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης ενόψει μάλιστα της πρόσφατης ένταξης της Κύπρου στη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εμείς από το ορεινό Κερί της Ζακύνθου ευχόμαστε να υπάρξει και συνέχεια στη εκπαιδευτική μας συνεργασία-γνωριμία…